احساسم را ورق مئزنم و از لابه لائ آن صفحه عشق را بیرون مئکشم
بادم وبازدم نفسم کلمات راجمع آورئ مئکنم
باخون دلم مرکب مئدهم وبادست جانم برروئ آن صفحه مینوئسم
با اشک چشمم به کلمات جلامئ دهم
وآن ها را سوار بر اسب خئالم مئکنم ونزدت مئ آورم
وبه توسلطان همئشگئ قلبم تقدئم مئکنم
شائد که باائن تهفه.زندانئ ابدئ ات رابا تئر نگاهت.
آزادازقفس. جسم کنئ وجانش را به پئشکشئ بپزیری
ائن تنها آرزوئ من است
ائ بهترئن!!!
